KAZANIE NA GÓRZE - część 11

PODSUMOWANIE BŁOGOSŁAWIEŃSTW

To, co u Boga jest głupie i słabe, jest mądrzejsze i silniejsze od ludzi. Przypatrzcie się swojemu powołaniu, że niewielu jest wśród was mądrych według ciała, niewielu zamożnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bo Bóg wybiera to, co jest dla świata głupie, aby zawstydzać mądrych; I to, co jest dla świata słabe, aby zawstydzać silnych; i to, co jest niskiego rodu, co jest wzgardzone i co dla świata jest niczym, aby zniszczyć wszystko to, co w świecie jest czymś. Aby przed Jego obliczem nie chlubił się żaden człowiek (1Kor 1:25-29).

1. Królestwo Niebios należy do ubogich w duchu (Mt 5:3).

Ubodzy w duchu, to osoby, które nie mają wysokiego mniemania o sobie. To ci, którymi świat gardzi i których odrzuca, gdyż nie są zamożni ani wykształceni, i nie pochodzą z dobrych rodzin. Patrząc od drugiej strony, Bóg nie błogosławi ludzi sukcesu, którzy szukają własnej chwały i mają wysoką samoocenę, bo Królestwo Niebios nie jest dla osób zaradnych ani kreatywnych, które mają własny plan na życie i chcą się same wywyższyć, aby zdobyć uznanie Boga lub świata.

Jednak to nie oznacza, że do Królestwa Bożego wejdą wyłącznie biedni ludzie z nizin społecznych. Wzgardzone i odrzucone może być też dziecko miliarderów, które nie spełnia oczekiwań swoich rodziców. I mimo, że jest wysoko urodzone, to też może widzieć, że nie pasuje do swojego świata, bo nie kocha pieniędzy, nie szuka swego i nie ma parcia na sukces. Prawdopodobnie taką osobą był Nikodem i apostoł Paweł. Pozabilijne źródła podają, że Nikodem był księciem żydowskim, członkiem sanchedrynu i najbogatszą osobą w ówczesnej Jerozolimie. Do takich ludzi Jezus mówi: „Sprzedaj wszystko, co posiadasz i rozdaj ubogim, a potam idź za mną i naśladuj mnie (Mk 10:21), bo szybciej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne, niż wejdzie do Królestwa Bożego człowiek, który polega na czymkolwiek poza Chrystusem (Mt 19:24). Róbcie wszystko, aby wejść przez ciasną bramę; albowiem wielu będzie chciało przez nią wejść, ale nie będą w stanie” (kontekst Łk 13:24).

2. Pocieszeni będą tylko ci, którzy się smucą (Mt 5:4)

Smutni ludzie nie mają powodów do radości. To osoby, które są przeciwieństwem ludzi, żyjących w dobrobycie i samozadowoleniu. To także ci, którzy się smucą z powodu upadku i odstępstwa Kościoła, którzy ubolewają nad jego duchowym stanem i ze względu na Chrystusa, bardzo często są prześladowani przez zdemoralizowanych przywódców religijnych. Tacy zostaną pocieszeni.

3. Ziemię w tysiącletnim królestwie posiądą tylko cisi (Mt 5:5)

Cisi, to osoby, które tak samo jak Jezus, są pokorne wobec Boga, które się nie buntują, nie szukają swego i nie manifestują własnego JA, gdyż ich życie jest podporządkowane pełnieniu Bożej woli.

4. Sprawiedliwością nasycą się tylko ci, którzy jej pragną (Mt 5:6)

Osobami spragnionymi Bożej sprawiedliwości są ci, którzy nie wierzą w sprawiedliwość tego świata, gdyż się na niej zawiodły. To także ci, którzy nie wierzą, że sprawiedliwość można osiągnąć własnymi zabiegami. To osoby, które szukają wyłącznie Bożej sprawiedliwości, która jest osiągalna przez czynną wiarę w każde słowo, które wychodzi z ust Bożych (Mt 4:4). Sprawiedliwi nie są ci, którzy ustanawiają w kościołach własne prawa i stosują je wobec innych, lecz ci, którzy zostali oczyszczeni ze swoich grzechów i wszystkie swoje sprawy powierzają Bogu, w milczeniu zdając się na Pana, gdyż tylko On jest sędzią sprawiedliwym i zna kulisy każdej sprawy. Pierwszym dowodem takiej wiary jest opamiętanie się i zanurzenie w wodzie na odpuszczenie swoich grzechów. Tylko takie osoby osiągają Bożą sprawiedliwość na ziemi.

5. Miłosierdzia dostąpią tylko ci, którzy okazują miłosierdzie innym (Mt 5:7)

Miłosierdzie jest jedną z najpiękniejszych cech Boga. Stare przymierze mówiło: „Oko za oko, ząb za ząb”. Natomiast Jezus dał swoim uczniom nowe przykazanie, aby się miłowali tak, jak On ich umiłował - bo gdy będziesz okazywać miłosierdzie swoim braciom i siostrom, to wszyscy poznają, że jesteś uczniem Jezusa (J 13:34-35). Mimo iż zbawienie jest za darmo i z łaski, to jednak finalnie jest uzależnione od tego, czy okazujesz miłosierdzie innym, tak samo, jak Bóg okazuje je Tobie. Jezus powiedział, że Bóg odpuści Twoje winy dopiero wtedy, gdy Ty odpuścisz wszystkim swoim winowajcom (Mt 6:12). Więc jeśli nie okazałeś komuś miłosierdzia na tym świecie i nie wybaczyłeś mu zła, które Ci wyrządził, to Bóg cię potraktuje w taki sam sposób (Mt 18:35), bo w myśl zasady: „Cokolwiek chcecie aby wam uczyniono, to i wy czyńcie innym” (Mt 7:12), miłosierdzia dostąpią tylko ci, którzy tak jak Chrystus okazują miłosierdzie innym.

Miłosierni to także ci, którzy litują się nad chorymi, potrzebującymi lub prześladowanymi braćmi i siostrami - okazując im realną pomoc. Dlatego Jezus powiedział, że wierzący ludzie otrzymają zapłatę wyłącznie na podstawie bezinteresownych uczynków miłosierdzia, mówiąc: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, to mnie uczyniliście” (Mt 25:40).

6. Boga zobaczą tylko ci, którzy mają czyste serca (Mt 5:8)

Ludzie o czystych sercach, to ci, którzy zawsze mają czyste intencje i czyste sumienia, bo nie szukają swego, lecz zawsze kierują się Bożymi zasadami i dobrem innych. Osoba, która chce mieć przed Bogiem czyste serce, musi zawsze dociekać prawdy, postępować zgodnie z sumieniem i bardziej słuchać Boga niż ludzi. Musi też umieć bez wahania zostawić każdą rzecz (nawet zbór), która wykazuje znamiona fałszu, grzechu lub buntu wobec Boga. Taką osobę można wprowadzić w błąd, ale gdy się tylko zorientuje, że źle myśli lub idzie złą drogą, to natychmiast skoryguje swoją postawę i nie będzie oglądać się wstecz, ani mieć względu na osobę, gdyż wie, że do Królestwa Bożego nie wejdzie nic nieczystego ani żaden człowiek, który żyje w kłamstwie (Obj 21:27).

7. Synami Boga będą nazwani tylko ci, którzy czynią pokój (Mt 5:9).

Jezus nie mówi tutaj o ekumenistach, którzy wbrew Jego słowom wchodzą przez wielką bramę lub poszerzają wąską drogę, zacierając granice między Królestwem Bożym a światem ciemności. Jezus mówi tutaj, żeby nie walczyć z ludźmi, tylko prowadzić ich do pojednania z Bogiem. Pokój czynią ci, którzy głoszą Chrystusa i czynią Jego uczniami, dzięki czemu także inni mogą (Rz 8:14) dostąpić Bożego pokoju. Synami Boga będą nazwani tylko ci, którzy postępują tak, jak uczył Jezus.

8. Królestwo Niebios należy do osób prześladowanych z powodu sprawiedliwości (Mt 5:10).

Biblia pokazuje, że panem ludzi tego świata jest szatan. Dlatego 2 List do Tymoteusza 3:12-13 mówi, że wszyscy ludzie, którzy chcą się podobać Chrystusowi, będą na tym świecie prześladowani przez szatana, złych ludzi i religijnych oszustów, którzy przybierają pozory pobożności, a których życie jest zaprzeczeniem mocy pobożności (świętości) (2Tes 2:11-12). Tacy Królestwa Bożego nie odziedziczą, gdyż nadal idą drogą, którą wytycza im szatan - więc nie doświadczają prześladowań. Prześladowani z powodu sprawiedliwości są tylko ci, którzy walczą o wiarę (Judy 1:3-4) i sprzeciwiają się nieprawości, bo „Gdy oddzieli się żużel od srebra, wtedy złotnikowi uda się naczynie. Gdy usunie się bezbożnego sprzed oblicza króla, wtedy jego tron umocni się przez sprawiedliwość” (Prz 25:4-5).

9. Błogosławieni jesteście, gdy ze względu na mnie będą wam złorzeczyć, prześladować was i kłamliwie mówić o was złe rzeczy! Tak samo przed wami prześladowali proroków (Mt 5:11-12).

Na przełomie wieków, uczniowie Jezusa byli najbardziej prześladowani przez odstępczy kościół i religijnych ludzi, którzy nie rozumieją duchowych przesłań Biblii, ponieważ żyją zgodnie z trdycją lub kierują się pożądliwościami swojego ciała (Rz 12:1-2). W Starym Przymierzu prześladowani byli wszyscy prorocy z Jezusem włącznie. Jezus nie był prześladowany za głoszenie świętości, łamanie szabatu, ani nazywanie Boga Ojcem. To były tylko preteksty. Faryzeusze i przywódcy religijni prześladowali Jezusa za to samo, za co współcześni faryzeusze i przywódcy religijni prześladują tych, którzy są solą ziemi i światłością świata - czyli za nazywanie grzechu po imieniu, za sprzeciwianie się nieprawości i za obnażanie ich obłudy.

Apostoł Paweł był prześladowany przez pogan i żydów za głoszenie ewangelii, a fałszywi bracia prześladowali go za demaskowanie fałszywych apostołów, proroków i nauczycieli, którzy głosili herezje lub teologię sukcesu, wyłudzali pieniądze i chrzcili innym duchem. Więc był prześladowany za to samo, za co dzisiaj jest prześladowanych wielu szczerych chrześcijan. Dwa tysiące lat temu, Jezus ostrzegł swoich uczniów, mówiąc: „A gdy będą was prześladować, to przypomnijcie sobie słowa, które wam teraz mówię, że żaden sługa nie jest większy od swojego pana. Jeśli mnie prześladowali, to i was prześladować będą” (J 15:20). Te słowa są czytelnym sygnałem, że każdy chrześcijanin, który chce podążać za Jezusem, też powinien w taki sposób postępować i też będzie prześladowany przez żądnych władzy nikolaitów, religijnych ludzi oraz cielesnych chrześcijan. Jezus mówi, że „wszyscy którzy chcą pobożnie żyć w Chrystusie bedą prześladowani” (2Tm 3:12). Więc jeśli Cię coś takiego spotyka, to się ciesz i wesel, gdyż tak samo prześladowali proroków, którzy byli przed Tobą, a to oznacza, że jesteś błogosławiony, bo jesteś solą tej ziemi i światłem dla tego świata, dlatego Twoja zapłata w niebie będzie obfita.

Te dziesięć wersetów pokazuje siedem cech ludzi, których szuka Bóg (Mt 5: 2-9) oraz skutek życia w prawdzie (Mt 5:11-12). Jeśli brakuje Ci, którejkolwiek z tych cech, to najwyższy czas, aby stanąć w prawdzie przed Bogiem i zmienić pewne rzeczy w swoim życiu. A jeśli żyjesz sobie wygodnym życiem i nikt cię nie prześladuje, to znaczy, że albo stałeś się letnim chrześcijaninem, albo jesteś złym człowiekiem lub duchowym oszustem, który tylko przybiera pozory pobożności, lecz którego życie jest zaprzeczeniem mocy pobożności. Bo tak już jest, że „wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie, prześladowanie znosić będą. Natomiast źli ludzie i oszuści coraz bardziej będą brnąć w zło, sami błądząc i innych w błąd wprowadzając” (2Tm 3:12-13).

KAZANIE NA GÓRZE część 10 KAZNIE NA GÓRZE część 12

No documents found.

			KLIKAJĄC NA TEN NAPIS USTAWISZ TEKSTY WG KOLEJNOŚCI	AUTOR