KIM SĄ GŁUPIE PANNY
Gdy oblubienica zaczyna cudzołożyć ze światem i gdy bezbożni ludzie stają się dla niej bliźsi
od Ciała Chrystusa, wtedy staje się cudzołożnicą i sama skazuje się na odrzucenie.
(Mt 25:1-13) Nadejście Królestwa Niebios będzie podobne do dziesięciu panien, które wziąwszy swoje lampy, wyszły na spotkanie oblubieńca. Pięć z nich było mądrych, a pięć głupich, bo nie wzięły ze sobą oliwy do lamp. Mądre, wraz z lampami zabrały naczynia z oliwą. A gdy oblubieniec długo nie nadchodził, wszystkie się zdrzemnęły i posnęły. Wtem o północy powstał krzyk: Idzie oblubieniec! Wyjdźcie na Jego spotkanie! Wówczas wszystkie panny się obudziły i wzięły swoje lampy. A wtedy głupie rzekły do mądrych: Dajcie nam trochę oliwy, bo nasze lampy gasną. Na co mądre panny odpowiedziały: Nie damy wam, bo wtedy mogłoby nie starczyć i nam. Idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie. A gdy one poszły kupować, wtedy nadszedł oblubieniec i te, które były gotowe weszły z nim na wesele i zamknięto za nimi drzwi. A gdy przyszły pozostałe, to zaczęły wołać: Panie! Panie! Otwórz nam. Na co On im odrzekł: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was. Czuwaj więc, bo nie znasz dnia ani godziny, o której przyjdzie Syn Człowieczy.
Przypowieść o mądrych i głupich pannach ma bardzo szeroki kontekst, bo nawiązuje do biblijnych warunków zbawienia, które Jezus przedstawił w ogółach w Kazaniu na górze (Mt 5-7), a apostołowie doprecyzowali w listach apostolskich. W tekście greckim nie są to panny, lecz czyste w oczach Boga dziewice, bo każda z nich narodziła się na nowo z wody i z Ducha (Mk 13:32-33), każda została oczyszczona ze swoich wcześniejszych grzechów i każda otrzymała w darze Ducha Świętego. Każda z nich miała też świecącą lampę (Twoje Słowo jest lampą dla moich nóg i światłem na mojej drodze - Ps 119:105), dzięki której wiedziała, co jest dobre, a co złe w oczach Boga, czym jest droga Pańska i co powinny czynić. Dalej pisze, że wszystkie panny zasnęły, bo Kościół zasypia w czasie dobrobytu, a budzi się, gdy Bóg nim potrząsa. Jednak pomimo, że wszystkie się obudziły, to we wnętrzu połowy z nich nie było tego, czego oczekiwał ich Pan.
To jest odniesienie do naszego stanu duchowego, który jest zależny od tego, czy wypełnia się każde słowo, które wyszło z ust Boga na temat opamiętania, trwania w prawdzie, uśmiercania cielesności i stosunku do fałszywych nauk oraz bezbożnych ludzi (Jak 4:4). Dlatego na samym końcu Kazania na górze (Mt 5:19-20), Jezus ostrzegł wszystkich swoich uczniów (Mt 5:20), że do Królestwa Niebios nie wejdzie żaden letni chrześcijanin, którego sprawiedliwość nie jest wyższa od sprawiedliwości faryzeuszów i uczonych w Piśmie. Apostoł Paweł precyzuje to w Liście do Galacjan 5:19-21, gdzie wymienia duchowe grzechy, których Bóg nie toleruje, a które akceptuje każdy faryzeusz.
„Ktokolwiek rozwiąże którekolwiek nawet najmniejsze przykazanie Jezusa i tak będzie nauczał innych, ten będzie nazwany najmniejszym w Królestwie Niebios, a kto będzie je wypełniał i tak uczył innych, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios” (Mt 5:19).
Jezus oczekuje od swoich uczniów żywej wiary w każde słowo, które wyszło z ust Boga (1J 5:3). Żywa wiara jest zawsze potwierdzona uczynkami. I tylko ci, którzy posiadają żywą wiarę, opamiętują się ze swoich grzechów i dają się zanurzyć w wodzie na odpuszczenie swoich grzechów, a potem chętnie uśmiercają swoje pożądliwości i złe cechy, dzięki czemu przestają być egoistami żyjącymi dla samych siebie i zaczynają przejawiać altruistyczny charakter Jezusa – czyli troskę o chwałę Boga na ziemi i o Bożą rodzinę (Tyt 2:11-12). Tylko takie osoby zaczynają mieć duchowe rozeznanie (Rz 12:1-2) i tylko w takich osobach zaczyna się przejawiać Boska bezinteresowna miłość agape, która wyświadcza dobro nawet swoim wrogom.
Więcej na temat Bożej miłości agape znajdziesz w tekście, pt:
AGAPE – MIŁOŚĆ ODZWIERCIEDLAJĄCA BOŻY CHARAKTER.
List do Rzymian 6:5-6 mówi, że jeśli narodziłeś się na nowo (wrosłeś w podobieństwo Jego śmierci), to podobnie wrośniesz w Jego zmartwychwstanie, jeśli tylko zrozumiesz, że twoja grzeszna natura (stary człowiek) została wraz z Nim ukrzyżowana po to, abyś jako nowe stworzenie mógł unicestwić pożądliwości swojego ciała, aby nie służyło dłużej grzechowi.
Ciało jest biblijnym synonimem egoizmu, który jest przyczyną wszelkiego bólu, cierpienia, wyzysku i obojętności. Egoizm jest przeciwieństwem altruistycznej natury Boga, który zawsze działa dla dobra innych. Dlatego Bóg potępia egoizm tak samo, jak każdy inny grzech. Wierzący egoista niczym nie różni się od diabła. Nie jest solą ziemi, ani światłem dla ludzi tego świata (Mt 16:23), dlatego zostanie oddany światu (Mt 5:13). To właśnie z tego powodu Bóg zobowiązał wszystkich odrodzonych chrześcijan do brania własnego krzyża i codziennego zapierania się samego siebie, aby umierał w nas egoizm i pojawiał się altruizm (Mt 10:38). Człowiek, który nie wykazuje pokory wobec Boga i nie uśmierca swojej cielesności, przed ludźmi może udawać świętego, ale wewnątrz nadal będzie egoistą bo jego serce nadal będzie pełne duchowych nieczystości, takich jak: chciwość, egocentryzm, zazdrość, chęć dominacji, szukanie własnej chwały i dążenie do zadowolenia samego siebie. Dlatego Słowo Boże mówi, że uczniów Jezusa nie poznaje się po słowach, tylko po duchowych owocach, czyli altruistycznych postawach.
Każdy nieodrodzony człowiek ma grzeszną naturę i nikt nie jest w stanie jej zmienić, dlatego zło go pociąga. Taka osoba nie jest w stanie pokonać swojego egoizmu. Dlatego, gdy człowiek daje się zanurzyć w wodzie, to Bóg najpierw uwalnia go od grzesznej natury (starego człowieka) i przebacza mu jego dotychczasowe grzechy (oczyszcza go), aby mógł otrzymać Ducha Świętego (Dz 2:38-39). Dopiero wtedy jest się „nowym stworzeniem”, które jest w stanie prowadzić święte życie.
Gdy nowe stworzenie zaczyna poznawać Słowo Boże i równocześnie każdego dnia bierze swój krzyż, czyli wyrzuca ze swojego serca grzeszne pożądliwości, wtedy ich miejsce może zająć Duch Święty. Gdy usuniesz jednego śmiecia, to jego miejsce może wypełnić Duch Święty. Gdy usuniesz kolejnego śmiecia, wtedy Duch Święty może wypełnić kolejne miejsce, itd. Na tym polega napełnianie się Duchem Świętym, tak długo, aż Twoje wnętrze będzie całkowicie czyste duchowo i pełne Ducha Świętego. Im mniej w Tobie egoizmu i cielesnych nieczystości, tym więcej Ducha Świętego.
A jeśli ktoś nie oczyszcza swojego serca z duchowych nieczystości, to w jego sercu panuje ciasnota (2Kor 6:12). Takich "wierzących" można poznać po świeckim myśleniu, egoistycznych postawach, materializmie, chciwości, skąpstwie, zazdrości i wszelkim złym czynie. Dlatego apostoł Paweł pisze: „Dążcie do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana (Hbr 12:14), bo Bóg nie powołał nas do nieczystości, lecz do uświęcenia. A jeśli ktoś to odrzuca, to nie odrzuca człowieka, tylko samego Boga, który dał mu swojego Świętego Ducha” (1Tes 4:7:8).
Natomiast w Liście do Rzymian 12:1-2, napisano, że powinnością każdego odrodzonego człowieka jest to, by nie czerpał wzorców ze świata, tylko zmieniał swoje myślenie i składał swoje ciało jako świętą, żywą ofiarę dla Boga, aby umiał rozróżnić, co jest wolą Boga, co jest dobre w oczach Boga, co jest miłe Bogu i co jest doskonałą wolą Boga; w odróżnieniu od Bożych dopustów (Rz 12:1-2). Ci którzy tego nie robią, do końca życia pozostają duchowymi ślepcami, bez względu na to, jakie mają wykształcenie, jakie nadano im tytuły i jakie pełnią funkcje w kościołach.
Pierwsze przykazanie mówi: „Ja jestem JHWH, twój Bóg, który wyprowadził cię z domu niewoli w ziemi egipskiej. Nie będziesz miał innych bogów obok mnie” (Wj 20:2-3). Z tego wersetu wynika, że głupie panny zostaną odrzucone głównie dlatego, że mają dwoiste umysły (gr. dipsychikos / Mt 12:25) i znając wolę Boga, nie chcą rezygnować z tego, co oferuje świat, bo ich serca wciąż są pełne ziemskich pożądliwości i wszelkich duchowych nieczystości, wrogich zamysłom Ducha Bożego. Dlatego nie są pełne Ducha Świętego, którego w tej przypowieści obrazuje zapas oleju, którym Bóg chce wypełnić każdego po sam korek, aby Boża bezinteresowna miłość agape mogła się wylewać z naszych serc na innych, jak rzeka żywej wody. „Przeto niechaj nie łudzi się, że coś od Pana otrzyma, człowiek o rozdwojonym umyśle (dipsychikos), chwiejny w całym swoim postępowaniu” (Jk 1:7-8).
W Księdze Objawienia 21:27 napisano, że „do Nowego Jeruzalem nie wejdzie nic nieczystego, ani nikt, kto kłamie lub jest wewnętrzne nieczysty”. A List do Rzymian 8:6-8 wyjaśnia, że: „Ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą, bo każdy zamysł ciała jest wrogi zamysłom Ducha”. Cielesność jest wrogiem duchowości, dlatego duchowi stają się tylko ci, którzy krzyżują swoją cielesność, aby upodobnić się do Jezusa. „Dlatego teraz nie ma potępienia tylko dla tych, którzy będąc w Chrystusie Jezusie nie chodzą według ciała, lecz według Ducha” (Rz 8:1 BG,UBG,TNP).
W ekumenicznych Bibliach tłumaczonych z manuskryptów katolickich, treść tego wersetu została pozbawiona drugiej części, która nadaje kontekst całemu ósmemu rozdziałowi Listu do Rzymian!!!
BIBLIJNA DEFINICJA PROSTACTWA I GŁUPOTY
Aby dowiedzieć się, co odróżnia głupie panny od mądrych panien, trzeba też zrozumieć, kogo Bóg nazywa głupcem lub prostakiem. Biblijnym głupcem jest każdy, kto zna wolę Boga, ale ją ignoruje. Z kolei biblijnym prostakiem jest każdy, kto samozadowolenie przedkłada nad sprawy duchowe. Biblijnymi prostakami są ci, którym do szczęścia wystarcza pełny portfel, nowy samochód, wczasy w Egipcie i odrobina ludzkiej chwały. Prostak wobec nikogo nie jest lojalny, bo zawsze idzie tam, gdzie mu więcej dadzą. Dlatego Bóg wielokrotnie przestrzega, zarówno przed prostakami, jak i głupcami.
(Prz 1:7) Głupcy gardzą mądrością i karnością. (Prz 1:23-33) Głupców gubi niefrasobliwość (ignorowanie ostrzeżeń), a prostaków zabija odstępstwo. (Prz 9:13-18) Głupota jest rozwiązła, pusta i bezwstydna. Głupota siedzi na tronie u wejścia do własnego domu i woła do tych, którzy chodzą własnymi drogami: Wejdź tu jeśli jesteś prostakiem. A głupca przekonuje, że kradziona woda jest słodka, a nieuczciwie zdobyty chleb lepiej smakuje. (Prz 13:20) Kto się brata z głupcami, temu źle się wiedzie. (Prz 14:8) Głupiec bezmyślnie zwodzi samego siebie. (Prz 14:16) Głupiec spoufala się z Bogiem i czuje się bezpieczny. (Prz 15:5) Głupiec gardzi karceniem ojca. (Prz 18:2) Głupiec nie lubi roztropności i chętnie wyjawia, co jest w jego sercu. (Prz 19:2-3) Głupota prowadzi go na manowce, a potem wybucha gniewem na Pana. (Prz 26:11) Jak pies wraca do swoich wymiocin, tak głupiec powtarza swoje głupstwa. (Prz 27:22) Choćbyś zmiażdżył głupca w moździerzu razem z kaszą, to i tak nie opuści go głupota. (Ps 49:11) Głupiec i prostak zginą razem i obcym zostawią swoje bogactwo. (Mt 7:26) Każdy, kto słucha słów Jezusa (nauki apostolskiej), lecz ich nie wykonuje, będzie przyrównany do głupca, który budował swój dom na piasku, bo (J 3:36) kto nie jest posłuszny Synowi, ten nie zobaczy życia wiecznego, gdyż ciąży na nim gniew Boga.
(Psalm 1:1-6) Błogosławiony mąż, który nie idzie za radą bezbożnych, który nie wchodzi na drogę grzeszników i nie zasiada w gronie szyderców, lecz ma upodobanie w prawie JHWH i rozważa Jego prawo dniem i nocą. Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, którego liść nigdy nie więdnie i we właściwym czasie wydaje owoce, a wszystko co czyni, wiedzie się.
PRZEJAWY GŁUPOTY
Głupcze, tej nocy zażądają twojej duszy i czyje będzie to, co nagromadziłeś? Tak będzie z każdym, kto gromadzi skarby na ziemi, a nie jest bogaty w Bogu (Łk 12:20-21).
Przejawy głupoty są wymienione w 2 Liście do Tymoteusza 3:1-9. Apostoł Paweł mówi tam, że ciele-śni ludzie całe życie się uczą, ale nigdy nie dochodzą do poznania prawdy i zawsze są antyświadectwem, bo przeciwstawiają się prawdzie jak czarownicy faraona (Jannes i Jambres). Ale daleko nie zajdą, albowiem ich głupota będzie widoczna dla wszystkich (8-9).
Zgodnie z tym fragmentem, głupcy przejawiają takie cechy, jak: (1) egoizm, (2) chciwość, (3) egocentryzm, (4) arogancja, (5) bluźnią przeciw Bogu, (6) są niewdzięczni, (7) zbuntowani, (8) bezbożni, (9) bezduszni, (10) nieprzejednani, (11) fałszywie oskarżają, (12) nie są opanowani, lecz (13) okrutni, (14) fałszywi, (15) zuchwali, (16) wyniośli, (17) nie miłują dobra, (18) dążą do samozadowolenia, (19) przybierają pozory pobożności i (20) usidlają cielesnych ludzi, owładniętych różnymi pożądliwościami.
Apostoł Paweł wymienia uczynki głupich panien także w Liście do Galacjan 5:19-21:
CUDZOŁÓSTWO (moicheia) (1) Współżycie pozamałżeńskie (2) Wszeteczeństwo (zeświedczenie); ekumenizm, zacieranie granic duchowych, akceptowanie wierzeń pogan, udział w obrzędach bałwochwalczych, łączenie się ze światem, branie wzorców ze świata, kierowanie się kryteriami świata, postępowanie jak świat. Zobacz: Kol 3:5-6 UBG, TNP / Obj 2:20 / Ez 23:28-30
PROSTYTUCJA (porneia - od pernaõ/sprzedać)
(1) Sprzedawanie swojego ciała za pieniądze. (2) Dopuszczanie się
grzechu lub kompromisu ze światem dla korzyści materialnych lub własnej
chwały.
NIECZYSTOŚĆ (gr. Akatharsia) Nieczyste pragnienia, nieczyste intencje, nieuczciwe zamiary.
ROZPUSTA (gr. Aselgeia) Nieprzyzwoite postępowanie; łamanie norm moralnych.
BAŁWOCHWALSTWO (gr. Eidololatria – dosł. kult wizerunku). Czczenie bożków i udział w ceremoniach na ich cześć. W Nowym Przymierzu bałwochwalstwem jest także miłość do mamony i kult człowieka, czyli uznawanie jakiegokolwiek autorytetu, gremium lub instytucji, jako równej Bogu lub wyższej, niż Bóg.
CZARY (gr. Pharmakeia – dosł.mieszanie) Manipulowanie ludźmi. Pozbawianie innych trzeźwego myślenia.
WROGOŚĆ (gr. Echthra) Wrogie zamiary i wrogie postawy wobec innych.
SIANIE NIEZGODY (gr. Eris) W mitologii greckiej bogini chaosu i niezgody. Cechuje ją próżność, egoizm, głupota, egocentryzm, zazdrość i ciągłe powodowanie konfliktów.
RYWALIZACJA (gr. Zelos) W mitologii greckiej uosobienie rywalizacji i współzawodnictwa.
NIENAWIŚĆ (gr. Thymos) Działanie pod wpływem gniewu i wzburzonych emocji.
SPISKOWANIE (gr. Eritheia) Walka o wpływy, nastawianie jednych przeciwko drugim.
DZIELENIE LUDZI (gr. Dichostasia) Dichostasia, to czasownik osobowy matematycznego terminu dychotomos (pl. dychotomia; dwudzielność), który oznacza dzielenie całości na dwie wzajemnie wykluczające się grupy, które teoretycznie nadal tworzą jedność w kontekście całości. Tego grzechu dopuszczają się wszyscy nikolaici, o których Jezus mówi w Księdze Objawienia 2:6 i 2:14-15. Nikolaos to zlepek dwóch greckich słów: nikao - zwyciężać, podbijać i laos - lud. Nikolaitą jest każdy, kto dzieli Ciało Chrystusa na przywódców i profanów, zamożnych i biedotę, mądrych i ciemnotę; lub uznaje takie podziały w Ciele Chrystusa (Jk 2:1-10 / 1Kor 11:22).
HEREZJE (gr. Hairesis) Głoszenie lub wyznawanie alternatywnych nauk, które nie mają oparcia w Piśmie. Manipulowanie treścią Pisma (2Ptr 2:1-3; 12-15; 17-22).
MORDOWANIE (gr. Phtonos) W mitologii greckiej, syn Afrodyty - uosobienie wrogości oraz nienawiści wynikającej z chciwości i zazdrości. Niszczenie innych osób także słowami, oraz celowe szkodzenie innym.
PIJAŃSTWO (gr. Methe) W mitologii greckiej, bogini pijaństwa z orszaku Dionizosa (Bachusa) - boga płodności, dzikiej natury i wina.
HULANKI (gr. Komos) W mitologii greckiej, towarzysz Dionizosa i Ariadny, bożek uosabiający rozrywkowy styl życia. Słowem komos określano wystawne uczty, na których dominował alkohol, obżarstwo i tańce.
Skutkiem uporczywego trwania w głupocie jest to, co zapowiedział Jezus i apostoł Paweł, mówiąc, że Ci, którzy takie rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą, nawet gdy wierzą w nieutracalność zbawienia, bo Bóg gardzi każdym, kto ma dwoiste myśli i odstępuje od Jego ustaw (Ps 119:118).
(Jk 1:7-8) Niech nie myśli, że coś od Pana otrzyma człowiek o dwoistym umyśle (dipsychikos), niestały na wszystkich swoich drogach. (Jk 4:8-10) Ludzie o dwoistych umysłach przybliżcie się do Boga, a wtedy On zbliży się do was. Grzeszniku, obmyj swoje ręce i oczyść swoje serce. Uznaj swoją nędzę, smuć się i płacz. Niech twój śmiech obróci się w żal za grzechy, a twoja radość w smutek. Uniż się przed obliczem Pana, a wtedy cię wywyższy. (Mt 16:26) Albowiem cóż ci pomoże, jeśli nawet cały świat pozyskasz, a zatracisz swoją duszę? Co wtedy dasz za swoją duszę? (2Kor 6:15-18) Jaka jest zgoda między Chrystusem a Belialem? Czy niewierzący odziedziczy to, co wierzący? Czy świątynia Boga ma jakiś związek z bożkami? My jesteśmy świątynią żywego Boga, zgodnie z tym, co powiedział Bóg: Zamieszkam w nich, będę się przechadzał pośród nich i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Dlatego wyjdź spośród nich i odłącz się od nich, mówi Pan, i nieczystego nie dotykaj, a wtedy cię przyjmę i będę twoim Ojcem, a ty będziesz moimi synem i córką, mówi Pan.
MĄDROŚĆ
(Hiob 28:28) I rzekł Bóg do człowieka: Oto bojaźń Pańska, ona jest mądrością, a unikanie złego rozumem. (Prz 9:11-12) Przez mądrość rozmnożą się twoje dni i wydłużą lata twojego życia. Więc jeśli jesteś mądry, to masz korzyść z mądrości, a jeśli drwisz z mądrości, to będziesz cierpiał. (Prz 9:10) Początkiem mądrości jest bojaźń Jahwe, a rozum to poznanie Świętego. (Prz 14:8) Mądrość, to rozumienie swojej drogi. (Prz 14:16) Mądry boi się Boga i unika zła.
(Prz 1:20-33) Mądrość woła głośno na ulicach i podnosi swój głos na placach, woła na rogach ulic pełnych wrzawy i wygłasza swoje mowy w bramach miast: Jak długo wy prostacy, będziecie miłować wasze prostactwo, a wy szydercy, będziecie mieć upodobanie w szydzeniu, a wy głupcy, będziecie nienawidzić poznania? Zwróćcie uwagę na moje ostrzeżenie, bo chcę wam wyjawić moje myśli i obwieścić wam moje słowa. Ponieważ nie chcieliście słuchać, gdy do was wołałam i nikt nie zważał, gdy wyciągałam ręce, i nie szliście za moją radą ani nie przyjmowaliście moich ostrzeżeń, dlatego ja będę się śmiać z waszej niedoli i będę z was drwił, gdy nagle niczym burza ogarnie was strach, a nieszczęście przyjdzie jak wicher. Gdy dotknie ich niedola i utrapienie, wtedy będą mnie wzywać, lecz ich nie wysłucham, będą mnie szukać, lecz mnie nie znajdą, bo gardzili poznaniem i nie obrali bojaźni Pana, i odrzucali moje rady, gardząc każdym moim ostrzeżeniem. Dlatego muszą spożywać owoc swojego postępowania i sycić się własnymi radami, bo prostaków zabija odstępstwo, a głupców gubi ignorowanie ostrzeżeń. A ten, kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od lęku przed nieszczęściem.
DLACZEGO GŁUPIE PANNY ZOSTANĄ ODRZUCONE ?
Zyskujcie sobie przyjaciół mamoną niesprawiedliwości, aby przyjęto was do wiecznych przybytków (Łk 16:9). Dawajcie dobrą miarą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną, bo jak oceniacie innych, tak was ocenią i jaką miarą odmierzacie, taką i wam odmierzą (Łk 6:38).
W zborze wszyscy mówią tak samo, bo wszyscy wiedzą, co należy mówić, ale to nie znaczy, że Jezus wszystkich widzi tak samo, bo to nie nasze słowa dowodzą z którym światem się identyfikujemy, tylko nasze czyny. W Biblii nigdzie nie pisze, że Bóg musi Ci powiedzieć, że masz komuś pomóc, bo czynna bezinteresowna miłość agape nie jest opcją w Nowym Przymierzu, tylko przykazaniem. Bóg może ci jedynie powiedzieć, jak masz pomóc danej osobie lub ile masz jej dać.
Dlatego apostoł Jan zadaje retoryczne pytanie: „Czy Boża miłość agape może być w człowieku, który mając dobra tego świata zamyka swoje serce, gdy widzi brata w potrzebie?” (1J 3:17). Oczywiście, że nie, bo „czysta i nieskalana pobożność przed Bogiem Ojcem, polega na niesienieniu pomocy potrzebującym w ich niedoli i zachowywaniu siebie nie skalanym przez świat” (Jk 1:27). W ten sposób Bóg cię testuje, czy postąpisz zgodnie z Jego wolą, czy jak świat, pokierujesz się racjonalnym myśleniem, obliczonym na zysk i zadowolenie samego siebie.
Społeczność z Bogiem nie polega na modleniu się, czytaniu Biblii i oddawaniu dziesięciny, bo to robi każdy faryzeusz. Społeczność z Bogiem to dobrowolne poznawanie Słów Boga i bezinteresowne wykonywanie każdego słowa, które wyszło z ust Boga (Mt 4:4), a nie z ust etatowych kaznodziejów. Dlatego w Liście Jakuba 2:26 napisano: „Jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa”. Taka wiara nikogo nie zbawi, bo taką wiarę ma także szatan i demony. Jeśli twoja wiara okaże się martwa, to trafisz tam, gdzie szatan i jego posłańcy, bo do Bożego odpocznienia wejdą tylko ci, którzy „dają się prowadzić duchowi Boga” (org. Rz 8:14). Nikt też nie otrzyma zapłaty za wykorzystywanie innych pod pozorem udzielania pomocy, bo to nie jest bezinteresowna miłość agape, tylko zwykły geszeft. 13 rozdział 1 Listu do Koryntian mówi, kim w oczach Boga jest chrześcijanin nie mający bezinteresownej miłości agape.
Znam wielu chrześcijan, którzy bezspornie narodzili się na nowo i dobrze wiedzą, co mówi Bóg, ale nigdy nie zaczęli brać własnego krzyża ani przemieniać swojego myślenia, dlatego nadal są egoistami owładniętymi przez własne namiętności. Nadal są ślepi duchowo i nigdy nie postępują zgodnie z Pismem, tylko odwołują się do różnych religijnych sloganów i racjonalnego myślenia. Jeśli ktoś nie ma przemienionego serca, to zawsze znajdzie jakąś wymówkę, aby ominąć potrzebującego, nawet gdy widzi jego problem i słyszy głos Pana. Tak postępują religijni faryzeusze, którzy nie znają Boga, tylko zakładają, że gdzieś tam w chmurach jest jakaś bozia, dlatego wierzą w pewne doktryny, ale na co dzień kierują się swoimi bezbożnymi pragnieniami.
Ja też byłem bardzo biedny po nawróceniu i Bóg mnie wtedy ostrzegł, abym nigdy nie naśladował obłudy zborowych faryzeuszów, bo to moje czyny pokazują, czy rzeczywiście wierzę w każde słowo, które wyszło z ust Boga i czy na prawdę jest ono światłem dla moich stóp (Ps 119:105). Będąc członkiem dużego zboru zielonoświątkowego dziwiło mnie wtedy, że nikt tam nie piętnował chciwości, obłudy ani pustosłowia, będących tam normą postępowania. I ci ludzie do dzisiaj żyją w przekonaniu, że głupimi pannami są ci, którzy nie mają daru języków, bo nie wierzą, że Jezus osądzi ich postępowanie, czy było zgodne z nauką apostolską i czy byli równie bezinteresowni wobec innych, jak Jezus wobec nich. Tego dnia Bóg ujawni, jak każdy z nas traktował tych najmniej znaczących, których Jezus postawił na naszej drodze i wtedy od twoich czynów będzie zależało, czy usłyszysz: „Odziedzicz Królestwo, przygotowane od założenia świata”, czy zostaniesz wtrącony „w ogień wieczny, przygotowany dla diabła i jego posłańców” (Mt 25:35-41). Tego dnia będzie zawstydzony każdy, kto dzisiaj w zborze udaje świętoszka, a poza zborem żyje jak diabeł, marnując swoje życie na gromadzeniu ziemskich dóbr i egoistyczne zadowalanie samego siebie (Łk 12:21).
KTO JEST GŁUPIĄ PANNĄ
Najprostsze wyjaśnienie, kim są głupie panny znajdziesz w Ewangelii Mateusza 7:21-26 i 25:41-46. Pierwszy fragment (Mt 7:21-26) mówi o nikolaitach, pastorach i starszych, którzy nie postępują zgodnie ze Słowami Boga, bo zbór Pański traktują jak własne królestwo, a uczniów Chrystusa jak swoich poddanych, dlatego ludzkie tradycje i ludzkie nauki przedkładają ponad naukę apostolską. Tacy otrzymają surowszy wyrok (Jk 3:1).
Drugi fragment (Mt25:41-46) mówi o wszystkich egoistach, którzy nie interesują się życiem innych. To wszyscy chciwcy, imprezowicze, pijacy, rozpustnicy, wyzyskiwacze, złodzieje, wszetecznicy i oszczercy, którzy z zazdrości lub nienawiści wywołują konflikty w Ciele Chrystusa, oraz wszyscy krętacze, którzy manipulują innymi, aby osiągnąć swoje religijne ambicje (Mt 7:26; 1Kor 6:9-10; Gal 5:19-21), którzy nie żyją według Ducha, tylko według ciała (Rz 8:1 / TNP, BG, UBG, BB). Innymi słowy jest to każdy, kto zna wolę Boga, ale jej nie wykonuje i jego sprawiedliwość nie przewyższa sprawiedliwości faryzeuszów i uczonych w Piśmie (Mt 5:20). Więc we wszystkich przypadkach nie chodzi tutaj o relację z Bogiem, tylko uczynki.
Są to wszyscy:
Źli słudzy, którzy zakopują otrzymane talenty lub używają ich dla własnej chwały (Mt 25:24-30).
Uzurpatorzy, którzy podają się za sługi Chrystusa, aby z pobożności ciągnąć zyski (2Kor 11:13).
Chciwcy i zdziercy służący mamonie (Łk 13:26-28, 1Tm 6:9; 1J 2:16, Kol 3:5-6; Obj 22:15).
Fałszywi nauczyciele, którzy ujmują lub dodają do nauki apostolskiej (2Kor 11; 1Ptr 2).
Nikolaici, którzy tworzą w Ciele Chrystusa hierarchie i własne kręgi (Gal 5:19-21).
Każdy, kto odwrócił ucho od prawdy i wrócił do prawa lub tradycji (Gal 4:9 i 5:4).
Pastorzy i kaznodzieje, którzy postępują wbrew Słowom Boga (Mt 7:22-23).
Duchowe dzieci fałszywych nauczycieli, które miłują kłamstwo (Obj 2:23).
Egoiści żyjący dla samych siebie (Mt 25:29-46; Mk 13:22).
(2Kor 7:1) Mając więc Boże obietnice (i także ostrzeżenia), wypełniaj swoje uświęcenie bojąc się Boga i oczyszczając swoje ciało oraz ducha z wszelkich nieczystości, (Mt 7:26) bo każdy, kto słucha moich słów, ale ich nie wykonuje, będzie przyrównany do głupca budującego dom na piasku.
(Łk 16:9) Zyskuj sobie przyjaciół w niebie niesprawiedliwą mamoną, aby cię przyjęto do wiecznych przybytków.
(Mt 6:31-33) Nie troszcz się i nie mów: Co będę jadł, co będę pił i w co się odzieję? Bo o to zabiegają poganie. Twój Ojciec wie, że tego wszystkiego potrzebujesz. Szukaj najpierw Królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a wszystko inne będzie ci dodane.
(Ef 5:18-21) Napełniaj się Duchem i rozważaj psalmy, hymny i pieśni duchowe, śpiewając i grając Panu w swoim sercu, i za wszystko dziękuj Bogu Ojcu, w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa, uniżając się w bojaźni Chrystusa.
(Łk 21:35-36) Uważaj też, aby twoje serce nie było owładnięte obżarstwem, pijaństwem lub troską o byt doczesny, aby ten dzień cię nie zaskoczył niczym sidło, jak wszystkich mieszkańców ziemi. Czuwaj więc, modląc się w każdym czasie, by uznano cię za godnego, abyś mógł stanąć przed Synem Człowieczym i uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić.
(Mt 24:37-44) Podczas przyjścia Syna Człowieczego będzie tak, jak za czasów Noego. Przed potopem ludzie jedli, pili, żenili się i wydawali za mąż, aż do dnia, w którym Noe wszedł do arki i nawet nie spostrzegli, kiedy potop uniósł ich wszystkich (w Arce). Tak samo będzie podczas przyjścia Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie na roli; jeden będzie uniesiony, a jeden pozostawiony. Dwie będą mleć ziarno na żarnach, jedna będzie uniesiona, a jedna pozostawiona. Czuwaj więc, bo nie wiesz, o której godzinie przyjdzie twój Pan.
(Mt 13:40-43) Bo przy końcu świata będzie tak, jak podczas zbierania i palenia kąkolu. Wtedy Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Jego królestwa wszystkich gorszycieli, oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich do pieca ognistego, gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębami. W tym samym czasie sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w Królestwie swojego Ojca. (Obj 19:7-8) Weselmy się i radujmy się, i oddajmy Bogu chwałę, bo nastało wesele Baranka, a oblubienicy, która się przygotowała, dano przyoblec czysty lśniący bisior, który oznacza sprawiedliwe uczynki świętych.
(Łk 13:25-28) Gdy gospodarz wstanie i zamknie bramę, a wy stojąc na zewnątrz zaczniecie w nią pukać, mówiąc: Panie, panie, otwórz nam! Wtedy on wam odpowie: Nie znam was. Skąd jesteście? A wy będziecie mówić: Jedliśmy i piliśmy z Tobą, i nauczałeś nas na naszych drogach. A wtedy On powie: Zapewniam, że was nie znam i nie wiem skąd jesteście. Odstąpcie ode mnie wszyscy sprawcy bezprawia. I wtedy będzie płacz i zgrzytanie zębami, gdy zobaczycie Abrahama, Izaaka, Jakuba i wszystkich proroków w Królestwie Boga, a wy pozostaniecie na zewnątrz odrzuceni. I przybędą ze wschodu, z zachodu, z północy i z południa, i spoczną za stołem w Królestwie Bożym. I tak oto ostatni będą pierwszymi, a pierwsi będą ostatnimi.
(1P 4:18) A jeśli sprawiedliwy z trudem osiąga zbawienie, to gdzie się znajdzie bezbożny i grzesznik?
Kto ma uszy zdolne do słuchania, niechaj słucha!
zobacz też:
AGAPE - MIŁOŚĆ ODZWIERCIEDLAJĄCA BOŻY CHARAKTER
| wyświetl autora ⇒ | ||
| wyświetl temat ⇒ |
| wg DATY | KLIKAJĄC NA TEN NAPIS WYŚWIETLISZ TYTUŁY wg ALFABETU | wg AUTORA |
|---|