KTO JEST PRZEKLĘTY I CZEGO NALEŻY SIĘ STRZEC
Zwróć uwagę na moje ostrzeżenia! Gdyż chcę ci wyjawić moje myśli i przekazać ci je słowami. Jeśli nie będziesz słuchać mojego głosu, odrzucając moje rady i moją wyciągniętą dłoń, ignorując moje ostrzeżenia, to ja będę się śmiał w dniu twojej niedoli i będę z ciebie drwił, gdy strach nadejdzie jak burza i gdy jak wicher przyjdzie na ciebie nieszczęście, niedola i utrapienie. Wtedy będziesz mnie wzywać, lecz cię nie wysłucham i będziesz mnie szukać, lecz mnie nie znajdziesz, bo nie obrałeś drogi poznania, ani bojaźni Pana i nie słuchałeś moich rad, gardząc każdym moim ostrzeżeniem. Będziesz musiał spożywać owoc swojego postępowania i sycić się własnymi radami, gdyż chodzenie własnymi drogami zabija prostaków, a ignorowanie ostrzeżeń gubi głupców. A kto mnie słucha, ten mieszka bezpiecznie i nie obawia się nieszczęść (Prz 1:23-33).
KTO JEST PRZEKLĘTY/WYKLĘTY
W kontekście biblijnym, słowa przeklęty, wyklęty lub obłożone klątwą, są przeciwieństwami słowa błogosławiony, będącego synonimem Bożej aprobaty wobec danej osoby, przejawiającej się we wszelkim działaniu dla jej dobra i na jej korzyść. W świetle słów Boga, przeklęta lub obłożona klątwą jest każda rzecz, która jest skalana pogaństwem lub okultyzmem. Natomiast w odniesieniu do ludzi, przeklęty/wyklęty (gr. anathema) jest każdy, kogo Bóg przestał akceptować, bo nie jest Mu posłuszny i pomimo wielu napomnień nadal trwa w grzechu, dlatego musi zostać usunięty spośród Bożego ludu.
To właśnie z tej przyczyny, każdy kto chce zawrzeć przymierze z Chrystusem, przed chrztem musi się wyrzec wszystkiego, co Bóg obłożył klątwą, a po chrzcie musi zacząć uśmiercać egoistyczne pożądliwości swojego ciała i oczu, oraz dumę z własnych dokonań (pychę życia) - bo te rzeczy też są przeklęte przez Boga, jako elementy tego świata. Inaczej nie da się przezwyciężć grzechu i można tak jak Ezaw, przez jedną egoistyczną zachciankę stracić życie wieczne (Hbr 12:14-17 / Obj 3:11).
(Joz 6:18) Strzeż się wszystkiego, co zostało przeklęte, abyś przez to nie naraził na klątwę całego obozu Izraela (całej społeczności) i nie ściągnął na niego nieszczęścia.
„Gdy synowie Izraela rzucili się na to, co zostało obłożone klątwą (…) wtedy zapłonął gniew JHWH przeciwko nim. Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Pośród was jest to, co obłożyłem klątwą. Dopóki nie usuniesz spośród siebie tego, co zostało przeklęte, nie będziesz mógł się ostać wobec twoich wrogów. A kto zostanie przyłapany na tym, że posiada coś, co zostało przeklęte, ten zostanie spalony ogniem, wraz ze wszystkim co posiada, bo dopuszczając się nikczemności naruszył przymierze, które zawarł z JHWH” (Joz 7:1-15).
(Pwt 27:15) Przeklęty, kto czyni rzeźbione lub lane podobizny; (i oddaje im cześć).
(Pwt 27:16) Przeklęty, kto lekceważy swojego ojca i matkę.
(Pwt 27:17) Przeklęty, kto przesuwa granicę swojego bliźniego.
(Pwt 27:18) Przeklęty, kto na drodze wprowadza w błąd (zwodzi) ślepego (duchowo).
(Pwt 27:19) Przeklęty, kto narusza prawo obcego przybysza, sieroty i wdowy.
(Pwt 27:20) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie z żoną swego ojca.
(Pwt 27:21) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie z jakimkolwiek zwierzęciem.
(Pwt 27:22) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie ze swoją siostrą, albo córką swojego ojca lub matki.
(Pwt 27:23) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie ze swoją teściową.
(Pwt 27:24) Przeklęty, kto skrycie morduje (także słowami) swojego bliźniego.
(Pwt 27:25) Przeklęty, kto daje się przekupić, aby zamordować człowieka i przelać krew niewinną.
(Pwt 27:26) Przeklęty, kto nie dochowa tego prawa (kto świadomie łamie prawo)
(Jer 17:5) Przeklęty, kto odwraca się od JHWH, bo polega na człowieku i z ciała czyni oparcie.
(Jer 48:10) Przeklęty, kto dzieło JHWH wykonuje niedbale i kto powstrzymuje Jego miecz od krwi.
(1Kor 16:22) Przeklęty, kto nie miłuje Pana! (odniesienie do 1J 4:20-21 i 5:2)
(Gal 1:8) Przeklęty, kto głosi inną ewangelię (odniesienie do 2Kor 11:1-20)
(Gal 3:10) Przeklęty, kto polega na uczynkach prawa (odn. do Gal 5:4; dziesięcina, szabat, itp.)
TEGO SIĘ STRZEŻ
(Wyj 34:12) Strzeż się, abyś nie zawierał przymierza z mieszkańcami ziemi, do której idziesz, aby nie stali się dla ciebie sidłem (w kontekście NT, chodzi tutaj o wszystkich nieodrodzonych ludzi).
(Pwt 12 23) Strzeż się, abyś nie spożywał krwi, gdyż krew to dusza. Nie będziesz spożywał mięsa zwierzęcia wraz z jego duszą.
„Jeśli ktokolwiek z domu Izraela lub obcy przebywający wśród nich, będzie spożywał jakąkolwiek krew, to zwrócę swoje oblicze przeciwko spożywającemu krew i wytracę go spośród mojego ludu, bo w krwi jest życie ciała, a Ja dałem wam ją do użytku na ołtarzu, abyście dokonywali nią przebłagania za wasze dusze, ponieważ krew dokonuje przebłagania za ludzkie życie” (Kpł 17:10-11).
(Pwt 23:10) Gdy toczysz wojnę ze swymi wrogami, to strzeż się wszelkiej niegodziwości
(wszelkiego postępowania niezgodnego z wolą Boga)
(Mt 7:15) Strzeż się fałszywych proroków
(Mk 8:15) Strzeż się kwasu faryzeuszów (obłudy)
(Mk 8:15) Strzeż się kwasu Heroda (świeckiego myślenia)
(Mk 12:38) Strzeż się uczonych w Piśmie, którzy chodzą w długich szatach i lubią być pozdrawiani
na ulicach i honorowani w kościołach, i na publicznych uroczystościach.
(Łk 12:15) Strzeż się wszelkiej chciwości (bo chciwość jest bałwochwalstwem / Kol 3:5)
(Rz 16:17) Strzeż się wzniecających spory i zgorszenia wbrew zdrowej nauce
List do Rzymian 16:17 nakazuje trzymać się z dala od każdego, kto burzy wiarę innych ludzi poprzez kwestionowanie ponadczasowości Słów Boga lub wznieca spory o tak oczywiste sprawy, jak trójjedyność Boga, boskość Chrystusa, aktualność darów Ducha Świętego, branie własnego krzyża i poznawanie woli Boga dla swojego życia, nakrywanie głów podczas modlitwy lub picie wina z jednego kielicha podczas wieczerzy Pańskiej.
(1Tm 4:7) Strzeż się świeckich i babskich baśni (świeckich legend i podań ludowych)
(1Tm 6:20) Strzeż się pustej pospolitej mowy (religijna retoryka, którą posługuje się świat)
(1Tm 6:20) Strzeż się przeciwstawnych (pseudonaukowych) twierdzeń (że ziemia jest płaska)
(2Tm 2:22) Strzeż się młodzieńczych pożądliwości (cielesnych, materialnych i mentalnych)
(2Tm 2:23) Strzeż się niedorzecznych dociekań (szukania odpowiedzi na bezsensowne pytania)
(Tyt 3:9-11) Strzeż się polemik, rodowodów i sporów o prawo, bo są nieużyteczne i bezcelowe. Po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj człowieka wywołującego rozłamy wiedząc, że jest przewrotny i grzeszy, i sam na siebie wydaje wyrok.
Rozłamy nie są tym samym, co podziały. W zdrowych zborach rozłamy wywołują ludzie głoszący herezje, a w zwiedzionych zborach rozłamy wywołują ci, którzy mówią prawdę.
Natomiast podziały (dichostasia - dwudzielność), to grzech wynikający z ludzkiej pychy i poczucia wyższości. W polskich przekładach Listu do Galacjan 5:20, słowo dichostasia jest wszędzie błędnie tłumaczone jako spory, poróżnienia lub waśnie, podczas gdy w rzeczywistości oznacza tworzenie hierarchii i dzielenie Ciała Chrystusa na przywódców i profanów, na wykształconych i ciemnotę, na bogatych i biednych.
Z kolei w 1 Liście do Koryntian 11:18-19, Paweł mówi o podziałach, których Bóg nie potępia, gdy bogobojni ludzie opuszczają zbory zdominowane przez nikolaitów lub zdemoralizowane elity.
(1J 5:21) Strzeż się fałszywych bogów (bożków i ludzi uważających się za nieomylnych)
(Flp 3:2-3) Strzeż się psów (osób, które wracają do świeckiego myślenia i grzesznego stylu życia
(Flp 3:2-3) Strzeż się złych pracowników (odniesienie do Jeremiasza 48:10)
Złymi pracownikami są przede wszystkim zdemoralizowani duchowni, którzy dopuszczają się nadużyć teologicznych, finansowych i duchowych. Ale i każdy, kto w pracy na niwie Pańskiej przejawia niesumienność, ignorancję lub niedbałość.
(Flp 3:2-3) Strzeż się obrzezujących, bo my jesteśmy obrzezani Duchem, Bogu służąc i chlubiąc się w Pomazańcu Jezusie, a w ciele ufności nie pokładamy.
Obrzezującymi byli religijni żydzi, którzy wierzyli w Jezusa, ale nie narodzili się na nowo, bo bardziej cenili Stare Przymierze i swoją tradycję, niż Nowe Przymierze, dlatego wmawiali uczniom Jezusa, że odrodzony człowiek też musi wypełniać prawo Mojżeszowe, aby został zbawiony. Dzisiaj obrzezującym można nazwać każdego, kto nakłania uczniów Jezusa do jakiejkolwiek martwej religijności, tj: przestrzeganie kalendarza liturgicznego, święcenie szabatu, celebrowanie świąt religijnych, oddawanie dziesięciny, przestrzeganie koszerności lub pielgrzymowanie do tak zwanej ziemi świętej, którą Jezus nazywa Sodomą i Egiptem (Obj 11:8).
Pobożność, to życie po Bożemu / zgodne z wolą Boga, które zawsze owocuje przemianą charakteru, zmianą dążeń i stylu życia. Pobożność odnosi się do wszystkich sfer ludzkiego życia i skutkuje stopniowym zanikiem egoistycznych cech charakteru (uczynków ciała wymienionych w 2Tm 3:2-5 i Gal 5:19-21) i pojawieniem się altruistycznych cech charakteru, które Bóg nazywa owocami Ducha Świętego. Zapamiętaj!!! Bóg nie zmienia naszego temperamentu, tylko nasz charakter !!!
Bezbożność, to życie lub działanie bez Boga / niezgodne z wolą Boga. Bezbożnych ludzi można poznać po tym, że nie ma w nich bojaźni Boga. W zborze udają świętych, ale poza zborem są skupieni wyłącznie na sobie i na własnych celach. Dla takich ludzi najważniejsza jest pozycja społeczna, kościelne układy, korzystne znajomości i dobra opinia wśród większości. Dlatego zawsze zabiegają o aprobatę ludzi, schlebiają i angażują się we wszelakie służby, nie mając Bożego powołania. Jednocześnie ignorują wszystkich, którzy w ich oczach są mało znaczący lub nieprzydatni.
TAKICH TEŻ SIĘ WYSTRZEGAJ
A
to wiedz, że w czasach końca nastaną trudne czasy, bo (wierzący) ludzie
będą egoistyczni, chciwi, zarozumiali, dumni, bluźnierczy, rodzicom
nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni, nieprzejednani, bez serca,
przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre,
zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga,
przybierający pozory pobożności, podczas gdy ich życie jest
zaprzeczeniem mocy pobożności; takich też się wystrzegaj (2Tm 3:2-13).
W powyższym fragmencie apostoł Paweł wymienia cechy charakteru, po których można poznać tak zwanych "wierzących", których musi unikać każdy bogobojny uczeń Jezusa. Ale trzeba też wiedzieć, że tej miary nie można przykładać do młodych wierzących, bo od niemowląt i przedszkolaków nie można wymagać cech ani postaw, które powinny wykazywać chrześcijanie z wieloletnim stażem.
Więc zgodnie z tym fragmentem, dla własnego bezpieczeństwa unikaj tych, którzy są:
Egoistyczni - Skupieni wyłącznie na sobie i na własnych celach.
Chciwi - Skąpcy skupieni na pomnażaniu i gromadzeniu pieniędzy.
Zarozumiali - Przekonani o własnej nieomylności i nie liczący się ze zdaniem innych.
Pyszni - Dumni ze swojej przynależności, pochodzenia, wykształcenia i dokonań.
Bluźnierczy - Podważający słowa Boga; Głoszący nauki przeciwne Słowom Boga.
Niewdzięczni - Roszczeniowi; nie doceniający dobroci, ani dobrych intencji innych ludzi.
Zbuntowani - Przeciwni Bogu i nie okazują szacunku starszym ludziom (Kpł 19:32).
Bezbożni - Nie szukający woli Boga i działający według własnego uznania.
Bez serca - Pozbawieni uczuć. Nie mający empatii ani serdecznego nastawienia do innych.
Nieprzejednani - Zatwardziali; nie dający się przekonać, uprosić ani przebłagać.
Przewrotni - Manipulujący słowami Boga, ludźmi i okolicznościami, aby postawić na swoim.
Niepowściągliwi - Nieumiarkowani. Przekraczający wszelkie granice etyczne i biblijne.
Okrutni - Nie okazujący miłosierdzia, nieuczciwi, obojętni na cierpienie i krzywdę innych.
Nie miłujący dobra - Ignorujący to, co mówi Bóg i co ustanowił Bóg (Hbr 6:5).
Zdradzieccy - Dwulicowi, fałszywi, pozbawieni etyki i zasad moralnych.
Zuchwali - Nie mają szacunku dla starszych wiekiem i stażem duchowym.
Nadęci - Wyniośli i krnąbrni, uważający się za ważniejszych i lepszych od innych.
Bardziej miłujący rozkosze niż Boga - Skupieni wyłącznie na zadowoleniu samych siebie.
Przybierający pozory pobożności, podczas gdy ich życie jest zaprzeczeniem mocy pobożności.
To zdanie uchodzi za biblijną definicję religijności, która się przejawia w udawaniu świętego.
Natomiast przejawem mocy pobożności jest zwycięstwo nad grzechem i bezinteresowna miłość.
Biblia pokazuje bardzo wyraźnie, że z kim się zadajesz takim się stajesz. Dlatego dla własnego bezpieczeństwa wystrzegaj się tego rodzaju ludzi, bez względu na to, kim są i jakie nadano im tytuły, bo gniew Boga objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i każdemu, kto przez nieprawość tłumi prawdę (Rz 1:18). Dzisiaj zbory są pełne "chrześcijan" miłujących świat, mamonę i ludzką chwałę. Tacy ludzie w zborze udają świętych, ale na co dzień coraz bardziej brną w zło, zapierając się Jezusa swoimi czynami. Sami błądzą i innych w błąd wprowadzają (2Tm 3:12-13). Nigdy też nie przechodzą prób wiary (J 12:43) i nie są sługami Chrystusa, bo chcą się podobać ludziom (Gal 1:10).
(Łk 6:26) Biada wam, gdy wszyscy będą o was dobrze mówili – bo tak (żydzi = religijni ludzie) mówili/mówią o fałszywych prorokach.
Bogobojna osoba widzi bezbożność i głupotę bezbożnych ludzi tak samo, jak Mojżesz i Aron widzieli głupotę czarowników faraona (Jannesa i Jambresa / 2Tm 3:8). Ale gdy bezbożni obłudnicy są większością w zborze, to niedojrzałym uczniom Jezusa może się wydawać, że to z nimi jest coś nie w porządku, bo świat im wpoił, że większość nie może się mylić. Ale to jest błędne rozumowanie, bo zarówno Stary jak i Nowy Testament pokazuje, że to zawsze większość jest w błędzie.
W 1 Liście do Tymoteusza 6:5, apostoł Paweł pisze, że ci, którzy czerpią zyski z pobożności, mają spaczone umysły i nie żyją w prawdzie. W 20 rozdziale Dziejów Apostolskich (2Tes 3:1-13), Paweł, kazał przywołać starszych z Efezu, aby przypomnieć im tylko jedno przykazanie. I nigdy nie słyszałem, aby którykolwiek pastor nazywał je przykazaniem i wykładał ten fragment zgodnie z jego przesłaniem.
W Dziejach Apostolskich 20:17-35 napisano, że gdy Paweł przybył do Miletu, to posłał po starszych z Efezu (w 17-20), aby im przypomnieć, że nie jest winien niczyjej krwi i pomimo szachrajstw lokalnych żydów, od pierwszego dnia pokornie zwiastował im całą prawdę i cały plan Boga (w 27). I gdy się upewnił, że znają całą prawdę, to w wersetach 28-29 ostrzega ich, aby w pierwszej kolejności strzegli samych siebie oraz wszystkie dzieci Boże, które Chrystus nabył własna krwią - bo po jego odejściu pojawią się tam wilki drapieżne (chciwi ludzie), którzy nie oszczędzą nikogo. I że nawet spośród nich wyłonią się tacy, którzy bedą uczyli odwrotnie niż apostołowie, aby dla mamony i własnej chwały odciągnąć ludzi od Chrystusa i pociągnąć za sobą (w 30). Dlatego wersetach 32-35, Paweł przypomina im bardzo ważną rzecz; że nigdy nie pragnął niczyjego złota, srebra ani szat i zawsze własnymi rękami pracował na potrzeby własne i tych, którzy byli z nim.
„W ten sposób pokazałem wam jak należy pracować (na niwie Pana), aby móc wspierać ubogich, pamiętając o słowach Jezusa, który powiedział: Bardziej błogosławione jest dawanie niż branie”.
Z kolei w 2 Liście do Tesaloniczan 3:1-13, Paweł zwraca się do "pasterzy", którzy zajmują się różnymi nieistotnymi sprawami (tj: uroczystości religijne, koncerty, konferencje, szkoły biblijne, seminaria i szkolenia) i domagają się za to wynagrodzenia, aby tylko nie musieć pracować na chleb własnymi rękami. Do takich Paweł mówi, że my apostołowie:
„W imieniu Jezusa Chrystusa napominamy was i nakazujemy, abyście "przestali żerować na innych" i w cichości pracowali na swój chleb własnymi rękami. A kto nie chce pracować (na chleb własnymi rękami), niechaj też nie je”.
A wszystkim pozostałym nakazuje w imieniu naszego Pana Jezusa Chrystusa, aby się (org.)
„odłączali od każdego brata, który żyje niepożądnie, postępując niezgodnie z nauką, którą od nas (apostołów) otrzymaliście, albowiem sami wiecie jak należy nas naśladować, ponieważ nie żyliśmy wśród was nieporządnie i u nikogo nie jedliśmy chleba za darmo, ale ciężko pracowaliśmy w dzień i w nocy, aby dla nikogo nie być ciężarem”.
Sam więc widzisz, że w tym fragmencie Słowo Boże nie potępia ubogich, bezrobotnych, ani tych, którzy nie oddają dziesięciny, tylko drapieżnych wilków, którzy żerują na pobożnych ludziach. W świetle tych słów, drapieżnym wilkiem jest każdy tak zwany duchowny, który domaga się zapłaty za swoje usługi. Z kolei patrząc z drugiej strony, czy ty, zgodnie z tym przykazaniem odłączasz się od każdego wilka w owczej skórze, który w tej kwestii postępuje niezgodnie z nauka apostolską? Czy może też wolisz wierzyć, wbrew nauce apostolskiej, że koloratka i świecki tytuł religijny, nadawany przez ludzi (ksiądz, pastor, biskup) daje im prawa, które nie przysługują pozostałym uczniom Jezusa?
(Rz 1:18-22) gniew Boga objawia się z nieba przeciw każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy w swojej nieprawości odrzucają prawdę. (...) Dlatego nie mają nic na swoją obronę, bo poznawszy Boga nie oddali Mu należnej czci, lecz znikczemnili w myślach swoich, dlatego ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności. Chcą uchodzić za mądrych, a stali się głupcami.
(Mt 13:41-43) Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z jego Królestwa wszystkich gorszycieli i czyniących nieprawość, i wrzucą ich do pieca ognistego, gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębami. W tym samym czasie sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w Królestwie swojego Ojca.
(Łk 13:26-27) Wtedy będą mówić: Panie, jadaliśmy i piliśmy przed Tobą, i uczyłeś nas Twoich dróg. A on im powie: Nie wiem skąd jesteście, odstąpcie ode mnie przeklęci, którzy czynicie nieprawość.
(Ps 146:8-9) JHWH otwiera oczy ślepych i podnosi zgnębionych, JHWH kocha sprawiedliwych. JHWH strzeże przychodniów i wspomaga sierotę i wdowę, a drogę bezbożnych zatraca.
Kto ma uszy zdolne do słuchania, niechaj słucha!
| wyświetl autora ⇒ | ||
| wyświetl temat ⇒ |
| wg DATY | KLIKAJĄC NA TEN NAPIS WYŚWIETLISZ TYTUŁY wg ALFABETU | wg AUTORA |
|---|