Kłamstwo nigdy nie stanie się prawdą, tylko dlatego, że jest powszechnie akceptowane.
Prawda nigdy nie stanie się fałszem, gdyż zawsze obroni się sama!
APOSTAZJA CZYLI ODEJŚCIE OD WIARY
Sidney Watson
„Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej,
którą my wam zwiastowaliśmy, niech będzie przeklęty!” (Galacjan 1:8)
To, w co wierzymy ma wielkie znaczenie, a Prawda jest najpewniejszą obroną przed pomyłką. Teologowie posługują się pewnym słowem na określenie procesu odchodzenia od prawdy w kierunku błędnego myślenia - tym słowem jest „apostazja” (odszczepieństwo).
Apostoł Paweł ostrzegł młodego Tymoteusza, że pod koniec ery Kościoła, ludzi wyznających wiarę w Chrystusa będzie charakteryzowała apostazja, czyli odstępstwo od wiary. Słownik Webstera określa apostazję jako religijne odstępstwo / odejście od wiary lub zdradę. W teologicznym sensie, apostazja jest odwróceniem się od niezmiennych dogmatów wiary, w które wierzono od zawsze, w kierunku innej doktryny.
Interesujące jest to, że gdy Paweł pierwszy raz pisał do kościoła w Koryncie, to chciał, aby oni wiedzieli, że pomimo cielesności która charakteryzowała ten zbór, on nadal był Bogu wdzięczny za to, że wyznają oni doktrynę łaski. Niestali Galacjanie byli znani z tego, że ich wiara była zazwyczaj uzależniona od tego, czego nauczał kaznodzieja, który przechodził w tym czasie przez ich miasto.
Paweł był zdumiony, że byli w stanie odrzucić cudowną Bożą łaskę na rzecz jakichś wierzeń, w których nie mogli mieć żadnej nadziei na aprobatę Boga. Paweł adresował najostrzejszą krytykę do tych, którzy wyjaławiali zdrową naukę ludzką mądrością. Ten fakt powinien zachęcić każdego wierzącego do zrozumienia, czym naprawdę jest apostazja i do unikania jej. Oto jego słowa z Pierwszego Listu do Tymoteusza 1:3-7:
„Gdy wybierałem się do Macedonii, prosiłem cię, abyś pozostał w Efezie i przykazał pewnym ludziom, aby nie nauczali inaczej niż my i nie zajmowali się baśniami, i nie kończącymi się rodowodami, które wywołują jedynie spory, i nie służą dziełu zbawienia Bożego, które jest z wiary. A celem tego, co przykazałem jest miłość płynąca z czystego serca i z dobrego sumienia, i z wiary nieobłudnej, czego niektórzy nie osiągnęli i popadli w pustą gadaninę. Chcą być nauczycielami prawa, a nie rozumieją należycie ani tego, co mówią, ani tego, co twierdzą.”
ISTOTNE ZNACZENIE MA TO, KOMU WIERZYSZ I W CO WIERZYSZ
13 rozdział Pierwszej Księgi Królewskiej mówi o proroku, któremu Bóg kazał pójść zniszczyć ołtarz, używany przez króla Jeroboama do oddawania czci bożkom. Podczas drogi nie było wolno mu jeść chleba, pić wody, ani wracać drogą, którą przyszedł. Ołtarz został zniszczony, a prorok wracał do domu inną drogą, tak jak mu nakazał Bóg. Lecz po drodze spotkał innego, "starego proroka", który go okłamał, mówiąc, że anioł powiedział mu, aby poszedł do jego domu i jadł z nim chleb, oraz napił się wody. Prorok uwierzył "staremu prorokowi" i poszedł z nim, po czym jadł u niego chleb i pił wodę. On był szczery wobec Pana i wierzył, że działa zgodnie z wolą Boga. Wierzył, bo miał do tego powód, ponieważ powiedziano mu, że to polecenie pochodzi od Boga.
To był uczciwy i szczery prorok, a jednak Bóg go zniszczył za nieposłuszeństwo. Jego reakcja była naturalna, bo taką instrukcję usłyszał od drugiego proroka, ale uwierzył w fałszywą informację. Błędem który kosztował go życie okazało się to, w co uwierzył i na podstawie czego działał. Dlatego dokładna znajomość doktryn biblijnych jest najlepszą ochroną przed zwiedzeniem i Bożym sądem.
Świeccy sceptycy odrzucają koncepcję wiecznej kary. Albert Einstein mówił: „Nie potrafię sobie wyobrazić Boga, który nagradza, a równocześnie karze swoje stworzenia” – bo wierzył w boga, który objawiał mu się w uporządkowanej harmonii wszechświata, ale nie wierzył Bogu Biblii.
Brytyjski agnostyk Bertrand Russell sugerował, że jedną z przyczyn, dla których nie mógł zostać chrześcijaninem było to, że Jezus Chrystus mówił o piekle. Russell twierdził, że żadna osoba, która jest do głębi ludzka, nie może wierzyć w wieczną karę, bo pojęcie wiecznego potępienia nie zgadzało się z jego humanistycznym poczuciem sprawiedliwości.
Brak zrozumienia podstawowych doktryn biblijnych może prowadzić do błędu i odejścia od wiary (apostazji). To właśnie brak zdrowego nauczania prowadzi do tolerowania i akceptacji demonicznych nauk Nowej Ery. Ci ludzie usprawiedliwiają się wymyślonym przez siebie pojęciem moralności i prawdy.
Dr. Renald Showers napisał: „Jeżeli jedno pokolenie nie zdoła się nauczyć i przekazać doktryn następnemu pokoleniu, to następne pokolenie i każde kolejne, nie będzie znało Bożej prawdy i będzie podatne na każdy rodzaj błędu. Kościół będzie tym poważnie zraniony i zmieni się w coś, czego Bóg nigdy nie ustanowił”.
DUCH PRAWDY
Działanie Ducha Świętego jest opisane przez Jezusa w Ewangelii Jana 16:13. „Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to co ma przyjść wam oznajmi”
Duch Święty jest obiecanym nam przewodnikiem do wszelkiej prawdy. Teraz słychać na świecie wiele różnych głosów i większość z nich twierdzi, że są prawdziwe i słuszne. Niektórzy określają się nawet jako „jedyne” głosy prawdy. Jak więc odróżnić rzeczywistą prawdę, gdy istnieje tak wiele ''tak zwanych'' prawd? Jezus obiecał nam, że Duch Święty będzie naszym przewodnikiem, który wprowadzi nas we ''wszelką prawdę''. Działanie Ducha Świętego w naszym życiu polega na kierowaniu i prowadzeniu wierzących do prawdy, która zawsze jest ukierunkowana na Jezusa Chrystusa. On nigdy nie mówi o sobie, lecz zawsze o Jezusie Chrystusie. Dlaczego tak jest? Ponieważ Pan Jezus mówił już do Żydów, którzy mu uwierzyli: „Jeśli wytrwacie w moim słowie, to będziecie moimi prawdziwymi uczniami i poznacie prawdę, która was wyswobodzi” (Jana 8: 31-32). Powiedział też wtedy następujące słowa: „Jeśli Syn was wyswobodzi, będziecie prawdziwie wolni” (Jana 8:36).
Poznanie Jezusa jest jedynym sposobem poznania wiekuistej prawdy i osobistej wolności. Jedynym rodzajem głoszenia i nauczania, które jest akceptowane i potwierdzane przez Ducha Świętego, jest wywyższanie i wychwalanie Jezusa. Pismo Święte wielokrotnie jasno deklaruje autentyczność Jezusa jako Pana prawdy. Gdy przyszli do Niego jego przeciwnicy z wieloma pytaniami, On odpierając ich zarzuty, odpowiedział: „Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie; ale mimo to do mnie przyjść nie chcecie aby mieć żywot” (Jana 5: 39-40).
ŚWIATŁO SŁOWA BOŻEGO
Ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Świętego, zawsze rozumieją prawdy objawione przez Chrystusa i potwierdzone przez Słowo Boże. Dla szczerego wierzącego Słowo Boże jest całkowicie wystarczającą zasadą wiary i praktycznego działania. Amerykanie przyklejają na zderzakach powiedzenie: Tak powiedział Jezus i ja w to wierzę, bo to jest pewne. To, co objawia i potwierdza duch Boży jest zawsze całkowicie zgodne ze Słowem Bożym, bo prawda jest najpewniejszą ochroną przeciwko apostazji.
Jako chrześcijanie, mamy bardzo zwodniczego i zdeterminowanego przeciwnika, który zawsze wypacza prawdę. Jego argumenty mogą być przekonujące, ale zawsze są fałszywe i bezpodstawne. Duch Święty rozpoznaje oszustwo szatana i oświetla je niezmienną prawdą Słowa Bożego, dlatego każdy z nas potrzebuje ciągłej obecności Ducha Świętego i Pisma, które objawia prawdę.
ZNAKI KOŃCA CZASÓW
Istnieje wiele znaków wskazujących nadejście końca czasów. Kaznodzieje i wierzący, poświęcają tym znakom wiele uwagi, ale żaden z nich nie jest bardziej wyraźny, niż znak odchodzenia od prawdy. Paweł przepowiedział przerost apostazji nad zdrową nauką w czasach ostatecznych, pisząc: „Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej dzień Pański, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia” (2Tes 2:3). Innymi słowy, nie bądźcie zanadto zaniepokojeni znakiem bestii czy osobą antychrysta, gdyż to właśnie odstępstwo od wiary jest głównym znakiem końca czasów.
Dzisiaj widzimy wiele dowodów apostazji w naszych czasach. Z kazalnic i seminariów słychać płomienne kazania odstępczych pastorów i zwolenników ekumenizmu, głoszących fałszywe przesłania, które odciągają wierzących od biblijnej interpretacji Słów Boga. Znani apologeci opowiadają się za tolerancją i włączaniem fałszywych doktryn, co rozmywa przesłanie prawdy, prowadząc naiwnych i łatwowiernych ludzi do odwrócenia się od Boga. Musimy pamiętać o absolutnej konieczności pozostania wiernym w głoszeniu Jezusa, jako jedynego Zbawiciela zgodnie z nauką Ewangelii „raz na zawsze przekazanej świętym.
1. Uważaj więc, komu wierzysz lub w co wierzysz
2. Dawaj się prowadzić Duchowi Prawdy
3. Bądź pewny, że Pismo Święte jest jedynym źródłem zasad wiary i postępowania
Ja chcę prowadzić ludzi do poznania Pana Jezusa i chcę Mu służyć wiernie i skutecznie. Jako kaznodzieja i nauczyciel Słowa Bożego jestem na pierwszej linii, przeciwko apostazji. Zachęcam do przyłączenia się w niesłabnącej obronie przeciwko odstępstwu i walce przeciwko fałszywym nauczycielom i zwodniczym naukom.
| wyświetl autora ⇒ | ||
| wyświetl temat ⇒ |
| wg DATY | KLIKAJĄC NA TEN NAPIS WYŚWIETLISZ TYTUŁY wg ALFABETU | wg AUTORA |
|---|